Ryś - jak wygląda?

Zwierzę żyje 12-16 lat. Ciało rysia mierzy ok. 150 cm. Jego masa wynosi maksymalnie 20 kg. Ryś ma długie kończyny oraz krótki ogon. Jego głowa przypomina kocią. Trójkątne stosunkowo długie uszy są zakończone czarnymi włosami o długości 40-50 mm, które przypominają pędzelki. Zwierzę ma duże szarozielone oczy z pionowymi źrenicami i gruby, tępo zakończony ogon z czarną końcówką.

Tylnie kończyny są czteropalczaste, a przednie pięciopalczaste. Obie pary są zakończone wysuwalnymi, ostrymi, zakrzywionymi pazurami. Spód ciała jest biały albo kremowy. Z kolei wierzchnia sierść przybiera różne odcienie: od szarożółtego do ciemnorudego. Na zimę u samców pojawiają się bokobrody. Niektóre osobniki mają na kończynach oraz bokach ciała plamy, cętki bądź ciemne kreski.

Ryś - gdzie można go spotkać i czym się żywi?

Rysie można spotkać w niektórych krajach Europy, Azji oraz Ameryki. W Polsce zamieszkuje południowo-wschodni obszar. Zwierzęta dobrze czują się w górskich lasach, a także na nizinnych terenach. Zasiedlają iglaste oraz mieszane lasy.

Ryś śpi w dzień, a w nocy wędruje. W tym czasie pokonuje nawet 20 km. Poluje głównie na sarny i jelenie. Upolowaną zwierzynę skrzętnie ukrywa pod śniegiem, ściółką lub zwalonymi pniami. Zwierzę żywi się również owadami, płazami, drobnymi gryzoniami oraz padliną czy różnej wielkości ptakami.

Ryś - okres godowy

Okres godowy rysia nazywa się marcowaniem. Jest uzależniony od pogody. Rozpoczyna się pod koniec lutego i trwa od 2 do 4 tygodni.  W tym czasie zwierzęta nawołują się miauczeniem lub delikatnym warczeniem. Odgłosy są wydawane, gdy na dworze jest ciemno.

Samice rodzą raz w roku. W maju lub w czerwcu, po 63-73 dniach ciąży, na świat przychodzi od 2 do 4 osobników. Młode są karmione mlekiem matki przez 6 miesięcy. Pierwszy stały pokarm otrzymują po 40-50 dniach od narodzin. Potomstwo staje się samodzielne po 12 miesiącach. Samice osiągają dojrzałość płciową po 2 latach, a samce po 3.

Ryś - samotniczy gatunek zwierzyny łownej objętej całoroczną ochroną

Rysie wiodą samotniczy tryb życia. Wyjątek stanowią samice opiekujące się potomstwem. Areał osobniczy obejmuje terytorium 900-1000 ha. Obszar jest znakowany odchodami. Zwierzę jest zwinne, szybkie i odznacza się sporym refleksem. Gdy jest zadowolony, siada i podobnie jak pies merda ogonem na boki.

Rysie uwielbiają wygrzewać się na słońcu. Wspinają się na drzewa, doskonale pływają i bardzo dbają o higienę. Kilka razy w ciągu dnia liżą się oraz myją łapy. Drapiąc korę drzew, ostrzą pazury. Zwierzęta komunikują się za pomocą dźwięków:

  • mruczenie,
  • prychanie,

  • parskanie

Pierwsze wyraża zadowolenie, drugie — strach.

Gdy ryś spotka człowieka, oddala się chyłkiem lub przywarowuje płasko do ziemi. Zwierzę nie ucieka. Kiedy zorientuje się, że jest w zasięgu ludzkiego oka, znika z pola widzenia. Później nadal kontynuuje swoją wędrówkę.

Rysie to drapieżniki, które odgrywają ważną rolę w ekosystemie. Inne zwierzęta nie mogą ich zastąpić. Pomagają w utrzymaniu równowagi wśród zwierzyny płowej.