Borsuk - jak wygląda największy przedstawiciel rodziny łasicowatych w Polsce?

Borsuki cechuje silna budowa ciała. Ich ciało osiąga ok. 90 cm długości i 30 cm wysokości. Waga waha się od 15 do 20 kg. Niektóre osobniki są cięższe.

Biała głowa, z czarnymi pręgami po bokach, jest mała, długa oraz wąska. Wspiera się na grubej szyi. Krótki mocne kończyny ułatwiają im kopanie nor. Przednie nogi są 5-palczaste i zakończone ostrymi pazurami. Futerko ma siwopopielaty kolor. Widoczne są na nim czarne pasma włosia. Szczecina jest długa i błyszcząca. Łapy, szyja oraz pierś są czarne. Krótki ogon kończy się kiścią.

Naprzeciw odbytu, na spodzie ogona, znajduje się fałda skórna, w której jest umieszczony narząd zapachowy. Dodatkowo po obu stronach odbytu występują gruczoły zapachowe. Samice mają 3-4 pary sutek.

Borsuki mają dobrze rozwinięty słuch, węch i dotyk. Potrafią poruszać się do tyłu. Mimo krępej budowy są bardzo szybkie.

Borsuk - tryb życia i występowanie

Borsuk zasiedla śródpolne laski. W większych kompleksach leśnych kopie nory na obrzeżach. Zwierzę preferuje pagórki. Chętnie mieszka na stokach. Lubi tereny podmokłe oraz wodę. Można go spotkać na terytorium całej Polski.

Zwierzę jest aktywne nocą przez większą część roku. Wyjątek stanowi lato. Borsuk jest wszystkożerny, dzięki czemu z łatwością dopasowuje swoją dietę do zasobów pokarmowych w danym regionie. Najważniejszym pożywieniem są:

  • dżdżownice,
  • małe młode ssaki,
  • padlina,
  • zboże,
  • owoce.

Drapieżnik poluje m.in. na norniki, jeże, krety, a także króliki, szczury czy myszy. Czasem żywi się żabami, wężami, ropuchami bądź ptakami gniazdującymi na ziemi.

Borsuki prowadzą rodzinne życie. Dominantem są samce. Latem w norze koncentrują się 2-3 rodziny. Latem zwierzęta przenoszą się do innych nor. Do swoich gniazd powracają jesienią. W tym czasie gromadzą tłuszcz. Nie zapadają w sen zimowy, jedynie w śpiączkę. Dużą wagę przykładają do higieny.

Borsuk - okres godowy i rozwój

W trakcie rui osobniki męskie wydają przeraźliwe odgłosy. Można je porównać do dziecięcego lub kobiecego krzyku. Cieczka przypada na lipiec-sierpień. Ruja może wystąpić też wcześniej albo później. Ciąża trwa od 7 do 12 miesięcy. Potomstwo przychodzi na świat między styczniem a kwietniem. Samica rodzi 1-5 młodych, zazwyczaj 3 osobniki.

Noworodki mają zamknięte oczy. Otwierają się one po 28-35 dniach. Ich futerko jest białe. Laktacja trwa 4 miesiące. Po ok. 75 dniach do ich diety wprowadza się stały pokarm. Młode borsuki stają się samodzielne, gdy skończą pół roku. Samice osiągają dojrzałość płciową między 12-15 miesiącem, a samce po 2 latach życia. Kopulacja trwa od 2 do 15 minut.

Zwierzę linieje raz w roku w kwietniu. Jesienią wyrasta mu sierść zimowa. Osobniki tego gatunku żyją 12-15 lat.

Borsuk - okres polowań

Polowania na borsuki odbywają się od 1 września do 30 listopada. W obwodach łowieckich, w których występuje cietrzew albo głuszec, można polować przez cały rok. Zgodnie z obowiązującym prawem łowy mogą odbywać się nocą.

Do zwierząt można strzelać z broni o gładkiej lub gwintowanej lufie. Poluje się na nie z zasiadki. Urządza się je w księżycowe noce niedaleko nory. Myśliwi polują też wieczorem, gdy borsuki udają się na żer bądź rano, kiedy wracają. Po opuszczeniu nory należy pozatykać otwory. Dzięki temu postrzelony osobnik nie będzie mógł się schować.

Czaszka borsuka to efektowne trofeum dla uczestników łowów. Z tego powodu należy strzelać nieco niżej. Cenne jest również sadło. Wytapia się je z warstwy tłuszczu zgromadzonej na tułowiu. Z sierści produkuje się wysokiej jakości pędzle do golenia.