Wyżły

Wyżły — psy myśliwskie niezawodne na polu, w lesie i w wodzie

 

Wyżły należą do VII grupy FCI. Wyróżnia się w niej dwie sekcje:

  • wyżły kontynentalne,
  • wyżły irlandzkie, brytyjskie orz setery.

Czworonogi pracują przeważnie z górnym wiatrem. Myśliwi używają ich w trakcie polowań na polu, w wodzie i w lesie. Psy łowią drobną zwierzynę oraz ptactwo. W Polsce największym zainteresowaniem cieszą seter angielski, a także wyżeł niemiecki krótko- i szorstkowłosy.

Wyżły uczestniczące w łowach na polu posługują się górnym wiatrem, galopują albo biegną kłusem przed myśliwym. Pies nie może wystawiać niełownych ptaków ani gonić saren bądź zająców. Zadaniem legawców jest podążanie za ptakami, które przed nimi wyciekają, nie mają prawa ich podnieść. Najlepiej, gdy okrążą je, a następnie zatrzymają. W momencie oddania strzału i zaraz po nim niezależnie od celności, powinien panować spokój.

Tymczasem psy pracujące w lesie pracują na świeżej farbie zwierzyny grubej. Zachowują się spokojnie w trakcie wszystkich etapów polowania. Na tym terenie najlepiej sprawdzają się wyżły czeskie oraz niemieckie szorstkowłose i krótkowłose. Z kolei na wodzie czworonogi bobrują w szuwarach, poszukując żywych, a także martwych kaczek. Legawce aportują je także z głębokiej wody.

Wyżły kontynentalne  — 3 sekcje

 

Do pierwszej sekcji zalicza się aż 20 ras. Do typu braka należą:

  • wyżły niemieckie (krótko- i szorstkowłose),
  • wyżły weimarskie,
  • wyżły węgierskie,
  • bracco italiano,
  • braque francuskie.

 

Do drugiej sekcji zalicza się spaniele:

  • wyż niemieckie długowłose,
  • małe i duże musterländera,
  • pięć ras spanieli francuskich.

Wśród psów pochodzących z Wysp Brytyjskich wyróżnia się pointery oraz setery. Pierwsze z nich są szczególnie cenione w trakcie polowań na suchych polach. Wykonują stójkę z galopu.

 

Trzecia sekcja obejmuje cztery rasy wyżłów typu gryfon:

  • wyżeł włoski szorstkowłosy,
  • wyżeł czeski szorstkowłosy,
  • gryfony francuskie.

 

Zwierzęta mają średnią budowę ciała. W kłębie osiągają 50-70 cm długości. Ich umaszczenie oraz sierść są bardzo zróżnicowane. Cechą charakterystyczną wymienionych wyżej psów jest stójka, czyli pozycja oznaczająca wystawianie zwierzyny myśliwemu. Na chwilę pies zamiera w bezruchu, ustawiając łapę w kierunku zwierzęcia. Psy przyjmują w danym momencie różne postawy. Po zwietrzeniu zwierzyny wyżły kładą się na ziemi. Z tego powodu nazywa się je również legawcami.

Wyżły — najbardziej wszechstronne psy myśliwskie

Wyżły są bardzo uzdolnione. Potrafią samodzielnie tropić, wystawiać oraz aportować zwierzynę. Wyżeł niemiecki krótkowłosy oraz spaniel bretoński rodzą się już z umiejętnością wstawiania. Niektóre legawce nadają się do polowań na wszystkich terenach łowieckich. Należą do nich:

  • spaniel pikardyjski i francuski,
  • pointer,
  • seter irlandzki, szkocki oraz angielski,
  • wyżeł weimarski,
  • wyżeł czeski szorstkowłosy,
  • wszystkie wyżły niemieckie.

Warto dodać, że niektóre czworonogi pracują w parach. Myśliwi wymagają od nich nie tylko aportowania, przekładania pola czy stójki, ale również sekundowania. Pies na widok partnera zastygającego w stójce także zamiera w bezruchu.