Psy gończe — najliczniejsza grupa psów myśliwskich
Gończe należą do grupy VI, I sekcji w klasyfikacji FCI. W Polce myśliwi polują z kilkoma rasami, mimo że, do tej kategorii należy wiele ras. Najczęściej w łowach uczestniczą ogary polskie oraz kopovy, czyli gończy słowacki. Rzadko na terenach łowieckich spotyka się beagle oraz bassety.
Psy gończe używa się do polowań w lesie ze względu na bardzo dobry dolny wiatr, który skutecznie zastępuje im wzrok oraz donośny głos ułatwiający komunikację z uczestnikami łowów. W tym miejscu należy dodać, że gończaki modulują dźwięki, aby poinformować:
- w jaki sposób gonią,
- jakie zwierzę gonią,
- o osaczonej zwierzynie.
Ruszone zwierzę gonią bardzo głośnym szczekiem do chwili, w której podkładacze je odwołają albo wyprą zwierzęta na linię polujących ludzi.
Gończych w zachodniej Europie używa się w trakcie polowań na drobną zwierzynę: lisa, królika, zająca. Z kolei w Polsce myśliwi zabierają je ze sobą na indywidualne polowania na grubego zwierza albo na pędzone łowy, W trakcie indywidualnych polowań pełnią one również rolę tropowców poszukujących postrzelonej grubej zwierzyny.
Psy gończe — co warto o nich wiedzieć?
Gończe psy myśliwskie służą do tropienia oraz pogoni. Pracują w sforach. Ich rolą jest wyprowadzenie zwierząt do myśliwego. Krótkonożne psy doskonale radzą sobie z tym wyzwaniem. W trakcie konnych polowań lepiej sprawdzają się rasy długonożne.
Gończe pochodzą z różnych krajów. Ich cechą charakterystyczną są zwisające długie uszy. Mają one naganiać zapach. Dzięki dużym nozdrzom łatwiej jest im wyczuć zwierzynę. Podczas węszenia z niskoopuszczoną głową uszy ocierają się o ziemię, zbierając zapach poszukiwanych zwierząt.
Do gończych należą m.in. takie rasy jak:
- billy,
- back and tan coonhound,
- gończy polski,
- duży gończy gaskoński,
- pies gończy tyrolski.
W tej grupie znajdują się też dalmatyńczyki, bassety czy bloodhoud. Psy gończe żyją zazwyczaj od 10 do 15 lat.
Psy gończe — silne, wytrzymałe i energiczne
Psy gończe potrzebują codziennie dużej dawki ruchu. Jeśli nie wyładują swojej energii, stają się niespokojne oraz sfrustrowane. Ze względu na swoją funkcję przedstawiciele tej grupy myśliwskiej powinny być cierpliwe, chętne do nauki oraz aktywne.
Czworonogi muszą „dotrzeć się” z opiekunami. Ważne jest to, by pies nauczył się posłuszeństwa i miał pewność, że może zaufać myśliwemu. W trakcie treningu gończych uczy się:
- wstawania,
- siadania,
- chodzenia przy nodze,
- leżenia na zawołanie,
- odkładania przedmiotów na miejsce.
Gdy pies gończy zdobędzie już podstawowe umiejętności, rozpoczyna naukę polowania i niezbędnych w tym zakresie komend.
