Spis treści
Posokowiec hanowerski — kilka słów o wyglądzie
Posokowce hanowerskie ważą ok. 30-40 kg i osiągają ok. 55 cm wzrostu. Ich umaszczenie ma odcień jelenio-czerwony. Czasem na piersi znajduje się oznaczenie w kolorze bieli. Okrywa włosowa u większości osobników jest pręgowana.
Przedstawiciele tej rasy są bardzo silni oraz umięśnieni. Ich klatka piersiowa jest głęboka, a talia delikatnie wcięta. Na czole widnieje zmarszczka, która jest jednym z jego znaków rozpoznawczych. Kufa stanowi połowę długości głowy. Nos zwierzęcia jest brązowy albo czarny. Ogon zwierzaka jest długi oraz wygięty, zwęża się ku dołowi.
Posokowiec hanowerski — co warto wiedzieć o jego charakterze?
Posokowce hanowerskie potrzebują dużej dawki ruchu na świeżym powietrzu. Są posłuszne, opanowane i do tego bardzo mądre. Potrafią się mocno skupić w trakcie tropienia. Wobec ludzi są stosunkowo nieufne, ale z właścicielem nawiązują bardzo dobrą więź. Czworonogi są pozytywnie nastawione do dzieci, lubią się z nimi bawić. Ze względu na rozmiar psa, rozrywka powinna być kontrolowana przez rodziców.
Psy myśliwskie należące do tej rasy wymagają doświadczonego szkoleniowca. Nie nadają się dla osób, które szukają swojego pierwszego pupila. Brak odpowiedniego przeszkolenia sprawia, że zwierzę staje się niezależne oraz nieposłuszne. W takim wypadku trudno jest nad nim zapanować na co dzień.
Posokowiec hanowerski jest spokojniejszy od posokowca bawarskiego. Świetnie sobie radzi w zróżnicowanych warunkach pogodowych. Pies lubi ludzi. Jedną z jego zalet jest czujność. Gdy ktoś mu się nie spodoba, od razu reaguje. Doskonale współpracuje z myśliwym.
Posokowiec hanowerski — na co choruje i jak go pielęgnować?
Zwierzę jest narażone na dysplazję stawu biodrowego. Ścisła selekcja genetyczna oraz badania skutecznie eliminują rozmaite schorzenia. Osobniki rodzą się zdrowe. Nie są obciążone poważnymi chorobami genetycznymi. Czworonogi uwielbiają tropić. W trakcie pokonywania przeszkód zdarzają się niewielkie urazy.
Posokowca hanowerskiego należy czesać raz w tygodniu. W okresie linienia częściej. Ważna jest też regularna pielęgnacja oczu, uszu, zębów oraz paznokci.