Spis treści
Daniel europejski - jak wygląda i kiedy zmienia suknię?
Daniel to jeden z przedstawicieli zwierzyny łownej. Jest średniej wielkości, ma masywny tułów, mocne oraz stosunkowo krótkie nogi w porównaniu do jeleni. Długość ciała waha się między 130 —150 cm. Zwierzę osiąga zazwyczaj 100 cm wysokości. Samce ważą od 65 do 80 kg, a samice od 30 do 50 kg.
Suknia latem jest brunatno-czerwona. Białe plamy układają się w dwóch podłużnych rzędach. W październiku okrywa włosowa zmienia się na ciemnopopielatą. Widnieją na niej niewyraźne plamy. Wzdłuż grzbietu biegnie smuga o ciemnej barwie. Na przełomie maja i czerwca obserwujemy ponowne linienie.
Odnogi poroża przypominają swym kształtem łopaty. Pierwszy wieniec pozbawiony róż tzw. szpicak pojawia się w między 11 a 12 miesiącem życia. Jest ono nietrwałe i szybko się ściera. Daniele możemy podzielić na kilka grup ze względu na wygląd poroża:
- szpicaki,
- łyżkarze —w drugim łbie tworzy się oczniak, opierak oraz delikatne zarysy łopat,
- półłopatacze — łopaty są jeszcze nie do końca wykształcone,
- łopatacze —poroże całkowicie wykształcone.
Do ostatniej kategorii należą daniele byki od momentu utworzenia się 8-10 łba.
Daniele - gdzie można je spotkać w Polsce i jak się komunikują?
W naszym kraju daniele zasiedlają różne typy borów. Najczęściej są to lasy mieszane z przewagą sosny zwyczajnej, dębów, świerka, buka oraz brzozy. Miejsca te często znajdują się blisko łąk i pól. Większe populacje zwierząt znajdziemy w zachodniej części Polski. Nie spotkamy go w górach ani na wschodzie.
Daniele żyją na niewielkim terenie w średniej wielkości rudlach składających się z:
- łani z potomstwem,
- łani z młodzieżą,
- byków,
- młodzieży i samotnych osobników.
Można spotkać też rudle mieszane. Występują też chmary rodzinne, do których należą łanie z potomstwem z dwóch ostatnich lat oraz samotne samice. Grupy liczą zazwyczaj 20-30 osobników, a ich skład ulega zmianom.
Daniel — okres godowy, czyli czas na bekowisko
Bekowisko trwa od połowy października do listopada. W ciągu 2 tygodni byk przetrzymuje u siebie nawet 8 łani. W tym czasie między samcami toczą się również walki.
Łanie osiągają dojrzałość płciową, gdy skończą 16 miesięcy. W okresie rui, czyli w październiku, samice zbliżają się do byków. Wabi je chrapliwy bek. Wcześniej samce oddalają się od swoich ostoi do poręb albo starodrzew. Tam starsze osobniki wykopują tzw. kołyski. Tam byki oczekują na partnerkę. Zdarza się też, że byk podąża za chmarą łań w dzień, a w nocy beczy.
Ciąża danieli trwa 230 dni. W czerwcu — lipcu na świat przychodzą młode. Najczęściej ciąże są pojedyncze. Rzadko łania rodzi dwójkę potomstwa. Laktacja trwa do kolejnej rui. Intensywna opieka trwa do końca roku.
Polowanie na daniele w Polsce
Trop daniela ma 5-8 cm długości. Ok. 60% stanowi podeszwa. Raciczki są widoczne jedynie na śniegu albo w trybie gonnym. Rozróżnienie płci po śladach jest bardzo trudne. Odciski racic byków są mocniejsze, a rozstaw tropu większy niż łań.
Na daniele poluje się od października do końca lutego. Polowanie obejmuje takie techniki łowieckie jak: zasiadka, podchód, odstrzał z nagonką. Słysząc charakterystyczne chrapanie, można podejść zwierzę na odległość odstrzału. Należy przy tym uważać, przed migrującą chmarą. W trakcie zbiorowego polowania lepiej sprawdzi się tzw. ciche pędzenie szwedzką metodą.
Aby upolować daniela, najlepiej wybrać broń o kalibrze 7 × 64 albi 7 × 65R. Świetnie sprawdzi się kula o masie 9-10 g. Na polowanie warto wybrać się w stroju myśliwskim w kamuflażu. Należy też zachować ciszę, żeby nie spłoszyć zwierzyny.